Editör yazısı. Boyun Eğmeyen Fransa, "Her Şeyi Engelle" hareketini destekleyerek protestolardan her ne pahasına olursa olsun yararlanmayı umuyor.

Jean-Luc Mélenchon ve isyancılar, Fransa'nın 10 Eylül'de kapatılmasını talep eden "Her Şeyi Engelle" hareketini desteklemeye karar verdiler, ancak bu çağrının ayrıntıları henüz belirsiz.

Sol, toplumsal okul sezonunu sahiplenmeye çalışıyor ve bu küçük oyunda Boyun Eğmeyen Fransa (La France Insoumise) genellikle diğerlerinden daha hızlı hareket ediyor. Pazar günü silahını çeken ilk siyasi parti olan Jean-Luc Mélenchon, 10 Eylül'deki "Her Şeyi Engelle" hareketini desteklemek için yaz uyuşukluğundan sıyrılıyor. Her fırsat iyidir. Kimsenin gerçekten ne hakkında olduğunu veya bugünün nasıl olacağını bilmemesi çok kötü. Asıl mesele başka bir yerde, sembolizmde. Tribune Jean-Luc Mélenchon geri dönüyor. 21 Ağustos Perşembe günü Valence'deki Amfis des Insoumis'te, cumhurbaşkanlığı seçimlerinden bir buçuk yıl önce kendini oyunun merkezine yerleştirmek istiyor. Geçen yaz, aynı dönemde, ilk kez Emmanuel Macron'un görevden alınması çağrısında bulunmuştu. Bu "Her Şeyi Engelle" hareketine destek vermek, eski usul siyasi sömürüye benziyor!

Komplo büyük. Salı günü L'Opinion gazetesi "Büyük İyileşme" başlığını attı. Ancak isyancıların kendilerini nasıl haklı çıkardıklarını gözlemlemek ilginç. Koordinatörleri Manuel Bompard, Pazartesi günü France Info'ya yaptığı açıklamada , bu kapsamlı protestonun talepleriyle özdeşleştiğini söyledi : Emmanuel Macron'un istifası, François Bayrou'nun tasarruf planının reddedilmesi, iki resmi tatilin kaldırılması, Kurucu Meclis'in toplanması ve emeklilik reformunun kaldırılması. "Her Şeyi Engelle" hareketinin aşırı sağ tarafından yönetildiği fikrini reddediyorlar. Bunu bir fırsat olarak görüyorlar: Meclis'teki siyasi eylemleri için kamuoyundan, tabandan destek ve biraz meşruiyet bulmak ve yeni dönem başlar başlamaz bir gensoru önergesi sunmak.

"Her Şeyi Engelle" hareketi siyasi partilerden nefret ediyor, bağımsızlığını savunuyor ve belirli bir liderinin olmadığını iddia ediyor gibi görünse de, bu destek hareketi hedef tahtasına oturtarak zayıflatma riski taşıyabilir. Jean-Luc Mélenchon, kişilik kültüne bu kadar bağlı olmasına rağmen, umursamıyor. Bir noktada haklı. Bir yurttaş seferberliğinin ardından direksiyona geçmek de solun görevidir. Tarihsel olarak, yeri sokaklardır. Tıpkı eski cumhurbaşkanı adayının Sarı Yelekliler hareketine destek çağrısında bulunması gibi.

Elbette, Ağustos ayının ortasında, ne olacağını gerçekten bilmek için henüz çok erken. Protesto denklemi hâlâ birçok bilinmeyen barındırıyor. Sanal seferberlik somut eylemlere dönüşecek mi? Şimdiye kadar oldukça gazlı, belirsiz, hatta bulanıktı. Dahası, bu hareketin gerçek kökenleri neler? Ki bu da, başlangıçta aşırı sağ çevrelerden kaynaklandığı izlenimini veriyor. Ulusal Cephe bu konuda tek kelime etmedi ve öfkenin kaynağı olarak La France Insoumise'e meydan okudu.